- куаныме
- куаныме1. прич. от куанаш2. в знач. сущ. радость
Куанымым шылтыде не скрывая радости;
куаныме дене от радости, на радостях.
Мый шке куанымем ынем ончыкто. [/i]И. Ялмарий.[/i] Я не хочу обнаружить свою радость.
(Тамара:) Ӱдыр-рвезе-влакын куанымыштым чараш нигузе ок лий. [/i]Н. Арбан.[/i] (Тамара:) Никак нельзя запретить выражение радости девушками и юношами.
Марийско-русский словарь . 2015.